Mei Ling in memoriam

Mei Ling in memoriam

< Terug

Opnieuw werden wij getroffen door een pijnlijk verlies.

Nog maar kort na Bessie's heengaan vonden wij op de ochtend van 28 januari j.l. de lieve Mei Ling in haar mandje en ontdekten met schrik dat ze overleden was.

De dierenarts constateerde dat ze reeds inwendig de aanleg voor het ziektebeeld (ondraaglijke jeuk en kaalheid) bij zich gehad moet hebben. Wij kunnen er in ieder geval zeker van zijn dat we haar gedurende de laatste maanden van haar jonge leventje nog een liefdevol thuis hebben gegeven.

Ach, we herinneren ons dat kleine neusje dat als een stempeltje tegen onze handen drukte, dat donkere, ronde kopje met de lieve, grote ogen, de kleine hoefjes, de uitzonderlijke aanhankelijkheid waarmee ze ons altijd begroette.

Charles, Tara, Larissa en ik hielden ontzettend veel van haar.

Ze heeft de leegte van Besje zo troostend opgevuld en nu is, sneller dan we wilden, ook haar tijd gekomen om te gaan.

Met innige en smartelijke nagedachtenis wilde ik zelf nog het volgende hierover kwijt:

Liefste Mei Ling

Vanf het eerste moment dat ik je zag

smolt ik voor je lieve varkenscharme.

Klein koffieboontje, als ik het zo zeggen mag,

je kon met tederheid ons het hart verwarmen.

Ik herinner me je zachte, koele stempelneusje,

je ronde, welgevallige zwarte lijfje,

in je kleinheid was je ons liefste reusje,

ons sterretje en innig beminde varkenswijfje!

Donata van der Goorbergh,

Redactielid 't Knorrende Stopcontact

¨Her life was short but happy. Now she has past the Rainbow Bridge, playing with Bessie¨.